در زمان‌های قدیم، زیبایی ملاک خاصی داشت که همه در صدد تطبیق خود با آن بودند مانند حیا و هنرهایی نظیر آشپزی و خیاطی و خیلی از هنرهایی که دختر را زبان‌زد بقیه می‌کرد و او را مانند کدبانویی می‌شناختند، ولی این زمان هنر در زندگی دختران جایی ندارد و بخاطر عدم هنر خود را با روش‌های ظاهری می‌آرایند. شواهد تاریخی و سوابق نشان می‌دهد، آرمان‌های زیبایی گسترش یافته و تحت نفوذ غربی بوده است. وندی شلیت، نویسنده زن آمریکایی می‌گوید: اکنون به سبب این که ما اعتقاد به وجود زیبایی جاودانه در زنان را مورد تهاجم قرار داده‌ایم و فراموش کرده‌ایم که زیبایی واقعی زن در چیست؟ به زیبایی ظاهری، خودآرایی و خودنمایی آنان شکوهی افسانه‌ای بخشیده‌ایم.
آمار
وب سایت:
